"Ik wil weg van het misbruik en jij zoekt het op".... een vaak gehoorde reactie op het werk wat ik doe.

Nee, ik zoek het niet op. Het is er, overal en altijd. Het zoekt mij niet op maar ik zie het, hoor het en wend mij niet af omdat het mijn werk is én mijn drive om juist misbruik geen geheimzinnig issue van het leven te laten zijn.

Ik heb het leren zien terwijl ik voelde dat er iets was maar het niet kon benoemen.

Seksualiteit is veel te belangrijk en mooi om wanneer het zo geschonden is, te laten liggen en er maar weg van te gaan of te kijken. ik wou dat er niet zo'n negatief spanningsveld omheen lag.  Door het negatieve én het positieve de ruimte en de plek te geven in het hier en nu verdwijnt de ongezonde spanning en kracht.

Geestelijke en lichamelijk pijn op seksueel gebied ten gevolge van doorgemaakt seksueel misbruik of geweld/intimidatie is enorm verwoestend.

Ik heb het zelf helaas ervaren en heb er ook mensen door gekwetst. Niet met opzet maar nu realiseer ik mij hoe het werkt.

Door er maar niet meer over te spreken of het te willen zien vanwege die pijn zal het als een sluimerend virus ergens je leven blijven bepalen. In de omgang met anderen, in de reacties van jezelf op je werk of in persoonlijke situaties, je lichaam zal op de één of andere manier reageren op de ontkenning of de onmacht. Sterke patronen die je herhaalt en niet tot iets leiden. Misschien slechts de ervaring dat je nou eenmaal zo bent. En er ook gewoon niet meer mee lastig gevallen wilt worden. Het is mooi geweest!  Dat herken ik. Het slachtofferschap kwam mij ook de keel uit en dat gezeik over misbruik ook. Maar het loste niets op. Vriendschappen doofden uit, de energie ging eruit, en altijd een reden van 'onze wegen van interesses lopen uiteen' of juist alleen oppervlakkige snelle en populaire contacten.

Erkenning. Herkenning. Duim omhoog, toch gezien willen worden en leuk gevonden willen worden of gewoon simpel omdat je wilt delen.  Van selfie tot hoe bescheiden goed je ergens in bent. Of vooral keihard werken aan anderen helpen.

Ego. Jezelf vinden, bij mezelf blijven. Wie ben ik dan ? Zijn er twee selfies dan als ik bij mezelf wil blijven, wie stuurt me dan weg?  Is ego slecht of goed?

Ego is Latijn voor ik. Maar een ik zonder jij is geen ik. We zijn altijd in relatie tot elkaar, een ander.

We leven bij de gratie van wij. Zonder de ander was ik er niet. Zonder vader geen moeder geen kind geen ik.

Door het ego te kennen, te weten, te erkennen is ego niet het issue maar hoe we bewust zijn van ons zijn en daarmee van ons doen en laten, onze daden.

Er bestaat een seksueel ego: seksueel ego is niet langer een seksueel ego als je weet dat er een seksueel ego is. Een kort door de bocht gelijkstelling die niet gelijkgesteld kan worden. In seksualiteit deel je iets essentieels puurs van je ik, je ego.

Ik zal de laatste zijn die beweert dat misbruik constant in de schijnwerpers moet staan, wél dat het aandacht krijgt om je seksuele ego als het meest liefdevolle, opwindendste en kwetsbaarste deel van je 'wie je bent' te laten zijn. En de rest.

Daarom zoek ik het niet op, en ga het niet uit de weg, en geef het aandacht om gezond, gelukkig te leven.