Ik heb geen zin....

Ik heb geen zin....

Vandaag heb ik geen zin.

Ik had vandaag toch even helemaal geen zin. In niks. De afgelopen week is voorbij gevlogen.  Heb veel patiënten gezien en behandeld, heb twee intakes gedaan met nieuwe opdrachtgevers om bewustwordingspresentaties te geven over seksueel misbruik en agressie op de werkvloer. Intense dagen en een voldaan gevoel.

Ondertussen ligt er een bult werk op de computer te wachten, mails en apps beantwoorden. Administratieve rompslomp wegwerken en een systeem pleasen dat zegt dat ik in maat en getal mijn klanten moet bijhouden. En dan is het buiten stralend zonnig, weliswaar een plots tanende 20 graden maar veel te lekker om hier binnen te zitten.  Kortom, ik heb geen ruk zin. Dan kijk ik tijdens het gezonde ontbijtje dus maar vluchtig op Facebook  en LinkedIn. En dan zie ik dus weer zo'n overhappy filmpje met allemaal kanjers, duimen omhoog en dat het allemaal makkelijk en gelukkig wordt als je de oude werkpatronen doorbreekt en je eigen wijsheid weer verbindt. Allemaal blije lachende mensen die tijd in overvloed hebben om langs zee, in het bos of al mountainbikend hun nieuwe klanten als vallende herfstbladeren tegen te komen. Ik dacht: wat een bullshit....  "Hoe kom je weer in je kracht", "hoe verdien ik geld met mijn passie" , " hoe word ik sneller dan voorheen succesvol"  en meer van hetzelfde in andere woorden en smiles. Teveel.

Fake, nep, fake nieuws.......

Ook op LinkedIn ontpopt zich het Facebook imago. Nooit foto's of videos over gezeur en gezeik en oude koffie. Nooit een impressie over vergaderingen die niet goed lopen, vaak wetenschappelijke presentaties waar alle ego's een standaard applaus krijgen omdat ze aantonen dat wat al jaren werkt ook nu op power point en kunstige high tech filmpjes te verkrijgen is. Nooit dat teveel succes doodvermoeiend eigenlijk niets toevoegt.  Het zoveelste "live thumbs up event" met duurzame salades en quinoa.  We delen puur geluk, stress vrije routes en inspirerende presentaties waarin je werk je toelacht en je klanten als vanzelf op je af huppelen omdat jij al die succesvolle marketing en linkedin foefjes feilloos onder de knie hebt gekregen, afgenomen hebt en daarom ook zeeen van tijd hebt.

 

We zijn allemaal aan het co-schappen en scheppen.  Samenwerking en een onafgebroken chain of hoogtepunten zonder einde. Als ik dat als dagelijks werkend mens bekijk vliegt de depressie als het ware binnen. OMG , want ik heb het niet zo kleurrijk en gemakkelijk.  Mijn werk kent niet dat hele dag happy gevoel, mijn voeten doen zeer van het staan en ik kan niet Zen zitten wezen bij een complexe blessure of een traumatisch seksueel misbruik destructief verhaal.

En de gewone klote klusjes tussendoor.  Is het gek dat ik liever zelf de coniferen in de tuin uit de grond wil trekken dan 1500€ aan de hovenier te betalen of geen een of andere sessie extra inkomsten wil verwerven om me voor de zoveelste keer alleen maar aan te melden of een pb'tje te sturen?

Ik heb een volgens mij normale werkweek, misschien wat meer uren dan de gemiddelde Nederlander, maar als ik Linkedin bekijk of Facebook dan verschroeit mijn normale happiness bij al die successen en goeroe ego foto's of speeches en dalai lama achtige quotes. Wat weet iedereen het toch mooi en goed te zeggen. Laat staan daarnaast ook nog eens bijna beter dan van der Weijden voor een goed doel iets fysieks te doen, gewoon even 'erbij'....

Ooit vertelde een medecursiste mij dat ze elke ochtend in de spiegel kijkt en tegen zichzelf zegt: "yeah Tiger, I see you, you do it!" Nou ik doe dat niet.  Ik weet dat de enige plek waarin ik echt mezelf ben daar is waar ik alleen ben. En dan roep ik dat niet tegen mezelf. Ik geloof het eerlijk gezegd ook niet. Maar ik geloof wel mezelf!

Dan kan ik de wallen onder mijn ogen zien en intens voelen dat ik er geen zin in heb. Ik wil niemand aanpraten om gelukkig te moeten zijn. The day of life pass away like clouds, so do good while you are alive. Dat dan wel.

Fake niet alsof alleen jij en ik de topfunctie hebben met alleen maar superontmoetingen en supercollega's. De meeste mensen hebben dat namelijk niet. Er is altijd wat.

Autonomie, rust, werken met compassie, hoe dan?

Uiteraard werk ik als fysiotherapeut, als traumaseksueel therapeut en als schrijver en trainer met het doel om energie te krijgen uit mijn dagelijkse werk en leven.  En hoe je 'loops' kunt doorbreken en niet elk jaar of elke maand in hetzelfde patroon te vervallen waarin je bekaf thuis op de bank ploft en alle hobby's uit de kast trekt waar je cursussen voor kunt volgen om er weer vanaf te komen.

Maar je kunt niet altijd met een big smile door de dag springen. Het is onmogelijk alles liefdevol en kreukloos te doen.  Dat is echt niet de waarheid. Dat is ook waar de 'geen zin' vandaan komt.

Ik weet ook wel dat al die charismatische ego's een goede intentie hebben, dat de snelste algoritmische methodieken je vast en zeker zullen leiden naar 'the real you' en je de meest efficiënte en gelukmakende beroepsuitoefenaar maakt. Maar tegelijkertijd ook een beroep doen op jouw honger naar meer en naar grotere beloningen. Maar als het zo makkelijk was, dan zou het A niet zoveel geld kosten na de eerste gratis download en B dan zouden we allang met z'n allen het grote geluk bereikt hebben. Er zijn day-off dagen, pfffff klussen en gezeik. Iedereen heeft dat.  Het is niet altijd the greatest Showman.

Waarom werk ik eigenlijk?

Om geld te verdienen? Geld maakt niet gelukkig. 'Ja maar.....'          Werken doe je meestal niet uit overdaad; als er teveel zijn van wat jij doet is de lol eraf of de markt verzadigd, als je de enige bent dan vraag je je af of het wel een behoefte is van de markt. Als je echt uniek bent wil je delen, zo werkt ons brein: Beloning en Meer (hamsteren).  Als je werk 'leuk' is dan is de kans groot dat je jezelf tevreden en harmonieuzer en meer in balans voelt. Maar het zit niet in het werk, wel in m'n innerlijke drive. En mijn én jouw talent. Waarop zijn die gebaseerd? Waarom help je zo graag anderen of waarom wil je net zo succesvol en 'thumbs up' smilend door het leven? Wat is de oorsprong van je hobby te doen wat je doet en te blijven doen?  Fake je of ben je echt? Heb je er echt zin in?

Het zou natuurlijk heerlijk zijn te weten dat autonoom zijn niet komt door je werk, of door de hoeveelheid geld die je hebt. Want dan hoef je het ook niet na te jagen. Is er relatie tussen je werk, je autonome geluk en wat en hoe je geleerd hebt te zwemmen om niet te hoeven verdrinken?  Hoe initieer jij jouw talent?

Ja waarom werk je eigenlijk?....

Werken maakt NIET gezond maar is wel een deel van je autonome gezondheid en geluk

Geen zin, om te werken, om te leven maar ook niet om dood te gaan, dus blijkbaar is er een onvertaalbaar signaal wat in zin-loosheid terecht komt.

Een  dankbaar stukkie eigenlijk, vaak doen dingen juist pijn waar precies het transformatie of het catharsis moment plaats vindt.

Eigenlijk loop je je hele leven te herhalen om dichterbij dat eigen ik te komen. Los te komen van de invloeden die je weliswaar groot gebracht hebben maar nog steeds als geïnternaliseerde persoonlijkheid jou doen geloven dat dat je autonome ik is maar feitelijk een alter ego.  Want doe jij wel je talent? Ben jij zwemmer of visser ? Beiden zijn namelijk goed.

Hoe zit dat met je autonomie? 

Mensen die puur en waar leiderschap tonen, autonoom zijn, zijn ook vast gelukkiger, maar daar is geen directe relatie aan te tonen. Als je in de goeie stroming zit dan voel je je echter wel gedragen. Door wat dan? Wat is flow in je talent?

Autonomie leidt ook tot een zekere vorm van eenzaamheid, want je acteert door leiding te nemen en te geven hetgeen eenzaamheid veroorzaakt. Dat is een belangrijke rol.

Omdat je nooit altijd en overal blij, succesvol en kreukvrij kunt zijn heb je soms gewoon geen zin. Ook omdat het soms gewoon teveel wordt. Als je zoals ik met seksueel getraumatiseerde mensen werkt, dan overkomt mij soms ook het geen-zak-zin-in gevoel. Maar je zult het maar hebben, ook zoals ik, - dan is er geen uitknop want je bent als getraumatiseerd mens altijd in bezit van een ander. Of je verkoopt als een tierelier jouw prachtige product, je weet dat het niet het enige is wat de wereld draaiende houdt en je er dus ook af en toe geen zin in hebt.

En als je werkt omdat dat het enige is wat je zo gelukkig maakt en de enige happiness is, dan is de quote (!) : "there is no road to happiness, happiness is the road" een goeie richtingaanwijzer.

Als het te glad wordt dan tijd om op je hoede te zijn. Want dan kan er wellicht iets te gemakkelijk gecomplimenteerd worden en steek je iets te gemakkelijk al die complimenten in je pocket. Want ons ego is op zoek naar beloning: is er dan een tekort aan ontvangen of waarom geef je zoveel? Wat is talent naar geluk en gezondheid in werk en in drive?

Opruimen

Wees echter altijd trots  op je werk en wat je bereikt hebt voor jezelf en anderen. Ook: als je doet wat jou talent is dan moet je nog steeds opruimen. Eten veroorzaakt spijsvertering en afwas. De keuken blijft niet schoon, ook al kook je de sterren van de hemel.

Stel dat je 1 op 18 rijdt, dan weet je dat je moet tanken omdat de brandstof ook opraakt.  Stoppen moet, bijtanken moet, ook als je zwemt met alle diploma's.  Continu hoogtepunten is geen enkel hoogtepunt en het is eerlijker aandacht aan het geheel te geven, ook de saaiheid, de boosheid of de teleurstelling van de mislukking.    Anders word je wel ongelukkig van het eeuwige hoogtepunt en word je op den duur geleefd door de ander. Louter succes verkoopt niet maar maakt lam. Ook de ander; 'ik kan dat toch niet', 'alleen wat zij aanraakt verandert in goud' of je loopt mee in de volgers om een sprankje beloond te mogen worden met een 'gratis' dingetje of ook even een duimpje te krijgen.

Is geluk dan het woord om aan te duiden dat het beter wordt dan voorheen?

Is gezondheid dan het woord om aan te duiden dat het leven goed is?

Wat is tijdelijk? Geluk of gezondheid?      Tijd is  gecreëerd, leven is.

Ik streef er naar om te zwemmen en soms niet. Omdat ik soms geen zin heb, omdat ik niet geloof dat mijn werkplek de hemel is.  Als ik Facebook of LinkedIn lees dan raak ik geïnspireerd door de minderheid van berichten waarin men de moed toont om niet de oplossing te geven of de TED talk van de eeuw te hebben gegeven maar om het nieuws dat je met je 'bek vol tanden stond' en wel autonomie cq leiderschap toonde om ontzettend lastige kwesties bespreekbaar te maken en er geen zin in te hebben. En toch te blijven. Omdat je geleerd hebt wat jouw talent is. Dat is autonoom geluk hebben.

Wat nu?

Gewoon aan het werk. Niet alleen weten maar ook ervaren dat Peak Performance bestaat omdat er momenten zijn dat er niets uit je handen komt.   Gewoon eens geen zin hebben is gezond, gelukkig maar.  Zoek niet in nog meer overvloed naar geluk. Niet hebben, minder keuze kan soms zomaar gezond geluk opleveren.