Op 8 mei 2018 promoveerde de Van Dale het woord ‘incel’ tot woord van de dag, nadat even daarvoor Alek Minassian in Toronto tien mensen vermoordde. Hij verklaarde dat die daad het startschot zou moeten zijn van een zogenaamde incel-revolutie, het woord incel komt vaninvoluntary celibate (onvrijwillig celibatair). Oftewel: jongens die geen meisje kunnen krijgen. Ook bij de recente aanslag van de Duitse rechts-extremist Thomas Rathjen, gingen de nabeschouwingen niet alleen over zijn omvolkingstheorieën, maar ook over zijn achttien jaar durende seksuele droogte.

Omvolking is helaas niet het enige radicaalrechtse idee waarmee ook Nederlandse politici flirten. De problematische verhouding met vrouwen loopt immers als een rode draad door het oeuvre van onze eigen Thierry Baudet. Journaliste Hiske Versprille tweette vorig jaar haar ervaring met een zekere 20-jarige student die in de Amsterdamse metro over een vriendin van haar begon te klagen. ‘Ze is een slet. Ze heeft het met de hele school gedaan.’ Waarop Versprille zei: ‘Niet met jou hè?’.

Drie jaar geleden interviewde ik Baudet voor Quote. Hij vertelde hoe vrouwen nu eenmaal niet zoveel ambitie hebben en dat ze een ‘rechtse’ man nodig hebben die hen de wereld uitlegt. Ik moest er toen nog om lachen. Toen de camera uit ging, richtte hij het woord tot onze stagiair, een jong meisje, dat de camera bediende.

Hij ging extra rechtop staan en keek haar strak aan. ‘Weet je wat het is met vrouwen in Nederland: ze worden niet goed geneukt. Herken je dat?’ De wit weggetrokken persvoorlichter Jeroen de Vries wist niet hoe snel hij ons richting de uitgang moest begeleiden.

Toen Baudet na half Amsterdam naar rechts te hebben geswipet dan toch eindelijk een jong meisje wist te schaken, verklaarde hij aan vakblad Story: ‘Ik merk dat ik zó verliefd ben, dat ik geen oog meer heb voor andere vrouwen. Ik wil zelfs niet eens meer masturberen, omdat ik haar daarmee tekort zou doen. Ik wil me geheel ter beschikking kunnen stellen aan haar.’ Vervang haar door Hem, en u hoort een monnik.

Nu zijn er bij een beginnende verliefdheid een heleboel dingen die je kan zeggen over je grote liefde, maar dat Baudet juist hiervoor koos, is natuurlijk geen toeval.

Zijn opmerkingen over masturbatie zijn geheel in lijn met de incelcultuur binnen de alt-rightjeugd, waarin opperpriester Jordan Peterson preekt dat er niets nobels is aan masturbatie. Het is dé grote overlap tussen extremistische ideologieën, van de radicale islam tot het nazisme: men leert jonge mannen niet te masturberen om ze kneedbaar te houden voor belangrijkere zaken. Begrijpelijk, want een man met een prettig seksleven heeft helemaal geen zin in een of andere heilige oorlog. Geestig genoeg heeft het nieuwste boekje van FvD-ideoloog Paul Cliteur een cover met een katholiek kruisje, bungelend tussen twee borsten. Alsof de professor zijn leerlingen nog even op hun vasthoudendheid wil testen.

De boodschap van alt-right is duidelijk: houd het droog, tot u een zuiver exemplaar treft, dat bovendien haar plek kent. In zijn beschouwing van het werk van de Franse schrijver Houellebecq laat Baudet er geen misverstand over bestaan; vrouwen horen niet fulltime te werken, want dan krijgen ze een ongelukkig huwelijk en te weinig kinderen.

De verloofde van Baudet toonde zich onlangs een goede leerling toen zij in – wederom –Story vertelde dat een carrière niks voor haar was, en het Nederlandse volk straks, wanneer Baudet de baas is, ‘naast Maxima nóg een vrouw heeft om naar te kijken’.

De aantrekkingskracht van Baudet op christenen valt niet los te zien van zijn afwijzing van de emancipatie – ‘zelfs het nieuwe leven in de baarmoeder kan vernietigd worden om de individuele vrijheid niet te verstoren’. En misschien blijft de aantrekkingskracht van Baudet wel niet beperkt tot refo’s. Houellebecq liet immers ooit weten dat hij het best vindt om het op een akkoordje te gooien met de islamisten. Die hebben tenminste nog eergevoel, en het feminisme is altijd erger.

_{Sander Schimmelpenninck is journalist en ondernemer.}