Waarom telkens seksualiteit erbij halen?

Een vraag die ik regelmatig krijg.

Omdat het er al was, ons leven begint in seksualiteit.

Niemand bestaat zonder ook dat ene aspect van seksualiteit en dat is seks.

Het maakt het leven aantrekkelijk als er maar geen misbruik van wordt gemaakt.

Seksualiteit is zoveel meer dan alleen de seks, het is onze levensbedding.

In deze bedding ligt ontzettend veel onheil. Waanzin ook. Bijna of zelfs tot in de structuur van de fysiologie – de erfelijkheid- verbonden. 

Tegelijkertijd huist er in datzelfde fysiologisch DNA systeem iets als de ziel. 

Waar zelfs emoties tot stofwisseling verklaard kunnen worden, huist er oer-gevoel van ziel/ego/zingeving. Heil in tegenstelling tot onheil.

Of je nou volgens de norm goed of slecht bent, iedereen streeft naar iets, tijdelijk , altijddurend. 

Daarin speelt zelfs de dood een belangrijke rol. Om de uiteindelijke splitsing te helen; ‘er’ vanaf te (kunnen) zijn.

En de behoefte te leven en niet te sterven, en het bijna onacceptabel vinden dat anderen over dit soort keuzes besluiten maken, laat staan  te doden wat in jezelf huist en het er niet uit kunt krijgen behoudens dan maar zelf te sterven.

Seksualiteit is alomvattend en er zit een NEE op dat alomvattende en we het er maar niet telkens over moeten hebben. Wat heeft het te doen met de dagelijkse beslommeringen en crises?

Alles.

Leven is voortgang, voortdurend, een perpetuum mobile. Hetgeen zich goedschiks en kwaadschiks kan ontwikkelen.

Kwaadschiks leidt tot herhalende pijnpatronen en cycli die nooit opgelost worden als dezelfde sjablonen in nieuwe contexten gebruikt worden.

Daar wordt veel onderzoek naar gedaan: hoe wat werkt en wat de uiteindelijke oorsprong en basis van de materie leven ligt ingebed.

Door wellicht wat minder nano-technologisch naar het leven te kijken maar naar wat onze levensvorm  letterlijk is, kijk ik naar wat de mens kenmerkt.

Het lichaam.

Het lichaam met twee genders in deze soort.

Gelijkwaardig en toch ongelijk.

Mocht men twijfelen aan de gelijkwaardigheid dan spreekt seksualiteit een rol. 

Slechts de menselijke eicel en zaadcel zorgen voor voortgang.

Van mierenneuken krijg je geen mensenkinderen. Van een ezel evenmin. Tenzij er gemanipuleerd wordt?

Blijkbaar heeft alles zin en betekenis. 

Van begin tot eind in ons fysieke bestaan.

En huist er in dat lichaam een ego, een ziel, die niet ongezien en betekenisloos wil zijn.

Waarom werk ik aan herstel van wat in dit systeem , in de menselijke context, misbruikt en beschadigd is geraakt?

Omdat herstel kan, in datgene wat door menselijk handelen gesplitst is geraakt en tot op de wortel liefdevol confronterend herijkt en nieuw gesjabloneerd dient te worden. Ook door mensen, elkaar.

Dat kun je nooit alleen, de menselijke soort is er van twee. Groeps’dieren’.

“Laat me met rust maar niet alleen”

„De seksualiteit van een mens begint zich al te ontwikkelen in de buik van de moeder”, zegt Ellen Laan, hoogleraar seksuologie bij het AMC in Amsterdam. „En na de geboorte gaat het meteen door.”

Ik durf te beweren dat seksualiteit ontstaat bij de moeder én de vader, al voor de conceptie en hoe het (on)besluit van de conceptie plaatsvindt en de gender daaruit ontstaat.

Misbruik is het tegenovergestelde van gebruik en suggereert dat er een leven voor het moment was, was dat geschonden of ongeschonden?

De TraumaSeksuele identiteit herstellen in de eigen authentieke en autonome identiteit.
Daarom.

SEKSUALITEIT ONTWIKKELT ZICH AL IN DE KINDERTIJD 

Kinderen kunnen al voor hun adolescentie orgasmes krijgen. Seksualiteit ontstaat jong: „Wat je fantasieën zijn, krijgt al vroeg vorm.”

Internetporno heeft bij slechts een beperkte groep adolescenten invloed op de vorming van hun seksualiteit, zo lijkt het. Welke factoren spelen daarin dan wel een belangrijke rol? „De seksualiteit van een mens begint zich al te ontwikkelen in de buik van de moeder”, zegt Ellen Laan, hoogleraar seksuologie bij het AMC in Amsterdam. „En na de geboorte gaat het meteen door.”

Die seksuele ontwikkeling van jonge kinderen gebeurt grotendeels onbewust, zegt Laan. „Baby’s en peuters komen al aan hun geslacht. Kinderen kunnen al voor hun puberteit orgasmes krijgen. De stofjes die dan vrijkomen, zorgen ervoor dat in het brein die ervaring wordt verbonden aan de handelingen die worden verricht.”

De kindertijd tot een jaar of twaalf is inderdaad een cruciale fase in de ontwikkeling van menselijke seksualiteit, zegt Daphne van de Bongardt, pedagoog en socioloog aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ze doet onderzoek naar de ontwikkeling van intieme relaties en seksualiteit van jongeren. „Hoe je omgaat met de lichamelijke gevoelens waarvan je ontdekt hebt dat je ze prettig vindt, leer je grotendeels vóór de adolescentie. Wat je wel en niet fijn vindt, wat je fantasieën zijn, krijgt dan al vorm.”

Rol van de ouders

In de adolescentie (12-18 jaar) gaan de meeste jongeren deze ideeën voor het eerst in de praktijk brengen met leeftijdgenoten, zegt Van de Bongardt. „Je moet dan je eigen wensen combineren met de wensen van de persoon met wie je in bed ligt. Deze ervaringen geven je eigen seksualiteit ook weer verder vorm.”

Tijdens de adolescentie, maar zeker ook in de jaren ervoor, is de rol van de ouders erg belangrijk, stelt Van de Bongardt. „Een goede relatie tussen ouder en kind – warm en gehecht – zorgt ervoor dat de kans groter is dat iemands seksualiteit zich op een gezonden en prettige manier ontwikkelt.”

Het gaat daarbij niet alleen om expliciete voorlichting. Van de Bongardt: „Natuurlijk moet je het vandaag de dag hebben over pornografie, en dat het bijvoorbeeld niet zo is dat alle vrouwen een kaalgeschoren porno pussy hebben en niet alle mannen een enorme penis. Maar net zo belangrijk is het dat kinderen leren op hun eigen wensen en grenzen te letten, en die van anderen te respecteren. Dat zijn misschien niet altijd de makkelijkste gesprekken, maar als je als ouder aan je kind laat merken dat jij ook jong bent geweest en met dezelfde vragen hebt rondgelopen, kan dat een goed begin zijn van de conversatie.”

Spierspanning

Het is moeilijk vast te stellen waarom sommige gebeurtenissen uit de jeugd wel doorwerken in de volwassenheid en andere niet, zegt Laan. „Mijn ervaring in de klinische praktijk is wel dat mensen die zich heel slecht kunnen ontspannen, die nare dingen hebben meegemaakt en voor wie seks een bedreigende component heeft gekregen, heftiger en meer expliciete stimulatie nodig hebben om seksueel genot te beleven. Eerdere ervaringen, gecombineerd met de spierspanning in het lijf, bepalen wat voor prikkels je aangenaam vindt. Dat wil overigens niet zeggen dat iedereen die van SM houdt een naar verleden heeft.”

Fetisjes komen vaker voor bij jongens dan bij meisjes, zegt Laan. „Die ontstaan door een toevallig samenkomen van de opwindingsrespons en prikkels uit de omgeving. Dat hoeft dus zeker niet altijd met een vervelende ervaring te maken te hebben.”

De kinderjaren en adolescentie zijn belangrijk, maar de menselijke seksualiteit blijft ook daarna „fluïde”, zegt van de Bongardt. Wanneer iemand voor het eerst een lange relatie krijgt, of na de geboorte van kinderen, treden er toch weer veranderingen op. De bouwstenen die in je jeugd zijn gelegd, worden de rest van je leven herschikt.”